یا ابا صالح المهدی ادرکنی
فرا رسیدن نیمه ی شعبان تولد امام زمان (عج)
بر تمام مسلمانان جهان مبارک باد.
پای پیاده، قطره اشک من و انتظار بی پایان هر عصر سرد جمعه من و احتضار بی پایان
دارد غروب می کند این جمعه هم خورشید پشت سرم عبور مردمِ بایک شمار بی پایان
دیدی برای دیدن شخصی دلت تنگ است؟ اورا نبینی و تو بمانی و یک فشار بی پایان؟
آیا شده که در تب عشقی بسوزی و بعد شبها توباشی وتشویش و اضطرار بی پایان؟
حالا منم اینجا و پرچم سرخی و گنبد سبز که روی آن نوشته فقط یک شعار بی پایان
عجل علی ظهورک ای گل زهرا بگو آخر کی می دمی ز قبله تو با یک بهار بی پایان
رو می کنم به سمت تو با گریه می گویم آقا سلام نوکرت به تو با افتخار بی پایان
نام تو روی لبم هست و عادتی شده ام تکرار نام تو هستم به یک نوار بی پایان
قلبم گرفته از همه کس از خودم، انگار دنیا کشیده دور دلم یک حصار بی پایان
می ترسم اینکه بمیرم نبینمت ای کاش می شدکه من اجاره کنم یک قطار بی پایان
هرعصرجمعه هوای دلم می شود غمناک لبریز از غم دوریِ تو و یک غبار بی پایان
مهدی بیا که نامه ی دل را کنم کوتاه پایان بده به اشکِ من و انتظار بی پایان
ایها النّاس منم مهدی زهرا ، برو ای آقا مانده ام بین شما یکهّ و تنها ، برو ای آقا
از شماها چه کسی منتظر موعود است؟ منتظر هست کسی بین شماها؟برو ای آقا
این نگینیست که خاتم به نشانم داده زیر انگشتری من شده دنیا ، برو ای آقا
کشتی نوحم و با من تو بیا بی انصاف می شوی غرقه ی طوفانی دریا،برو ای آقا
ذوالفقار علی و اسب حسین دارم من این همه معجزه هایم شده پیدا ، برو ای آقا
تو همان حجت مایی که پس از یک چندی شده ای خارجِ از غیبت کبری!؟برو ای آقا
اگر او زود بیاید که نمی دانم کی شاید امروز و یا نوبت فردا ، برو ای آقا
من خودم نوکریش می کنم و می میرم تو برو حوصله را سر نبر از ما،برو ای آقا
گوش ما پر شده از حرف دروغی و نگو ایها النّاس منم مهدی زهرا ، برو ای آقا
شفاعت:
با دو دست کوچکش او باز راهم را گرفت خنده ای آرام زد دست مرا او تا گرفت
در نگاهش انعکاسی نوری از یک قصه بود و برایم روز شیرینی که دنیا پا گرفت
دخترم دنیای من پرسید بابا او کجاست؟ او که گفتی سایه ها را از شب دنیا گرفت
من سوالی دارم از او تا بپرسم می شود از کجا از کی سراغ خانه اش بابا گرفت؟
آنچه می بایست گفتم من به چشمانی که بود غرق در شوق جوابی ساده که از ما گرفت
دخترم اینجاست او ، با ما کنار ما و تو شایدم حس کردییش وقتی به قلبت جا گرفت
یک شب پر درد،سرما،تخت درمانگاه و اشک دکتری شرمنده از درمان امیدم را گرفت
ماه کامل بود و شهر شب شلوغ و نیمه شب حال تو اما امید از بودن فردا گرفت
قطره ای از آسمان بر گونه ام افتاد و باز زانوان بی توانم بار دیگر با تقلّا نا گرفت
رو به سوی آسمان گفتم خدایا التماس آنقدر باریدم آن شب که تبم بالا گرفت
خواب رفتم من و دیدم چارده نورخدا آمدند و آخریشان حالی از دنیا گرفت
من فقط مبهوت بودم غرق اشک وناله تا در بغل دنیای من را حضرت زهرا گرفت
گفت که امشب به یمن نیمه ی شعبان خدا دخترت را به تو بخشید و شفا آنجا گرفت
اشک بود از صورتم چون سیل طوفانی به راه پیش چشم من شفاعت آن زمان معنی گرفت
چه اتفاق عجیبی من و شما خانم دوباره به هم رسیدیم ما دوتا خانم
این کوچه آخرش می شود بن بست اما شما یعنی می روی تا کجا خانم
با آن اشاره ی چشم و رژ پر رنگ من را دوباره کشتی تو ناقلا خانم
من بچه ام ، دهنم بوی شیر دارد عقل درست و حسابی ندارم هما خانم
مثل بی بی عزیزم نه!تو ببین آخر کی کی کی کجا؟ من نه! شما خانم
کِی می رسم به آخر کوچه خداوندا کم مانده است بروم در کما خانم
یک درب و یک خانه شکرت باز راه من و شما شده دیگر جدا خانم
****
آغاز می کنم غزلی را به نـام تو خندیده ام به لحن عجیب سلام تو
ما عاشق و معشوق بی بدیلی که من چاکرم و تا بوده ام ،غلام تو
دیروز نردبانمان شکست ور نه پر می زدم تا که بیایم به بام تو
این روزها پدر و مادرم گیرند اجازه نمی دهند شوم هم کلام تو
بیچاره آنها هـنوزهـم نمی دانند من مدتیست که افتاده ام به دام تو
تقصیر کیست؟من یا تو یا تقدیـر اینکه شده ام حال بنده رام تو
پس بی خیال که فردا چه خواهد شد پایان شد این غزل هم به نام تو
***
خون می خورم که خون به دلت کرده ام مادر من را ببخش اگر که نکرده ام تو را باور
حق من است که تاوان کشد ز من تقدیر شرمنده ام خدا اگر که شده ام چنین کافر
بازی که نیست،صحبت دار مکافات است تا کی برنده می شود این دفعه در آخر
از خود دلم گرفته که بوده ام پر از اصراف بیهوده رفت عمر عزیزم در این ها دَر
****
خو می کنم به درد خودم به شماها چه؟
باید قدم بزنم در سکوتم کنار دریا، چه
تلخ است رقص غروب و ترانه در ساحل
امروز حال من گرفته به صبح فردا چه؟
ممنونم از تو، بسیارمتشکرم ولی مادر این حال و روز من آخر به بابا چه؟
روی حیاط شادی گنجشکها برپاست چی درک می کنند که رنج دنیا چه؟
ای کاش من بال داشتم تا دیگر هنگام وعده نمی رسیدم چه دست پاچه
حرف من و تو این است ما آزادیم کوتاه کن که کاکا چه گفت و دادا چه؟
***
با هر چه جنگ کنم با تو نمی توان جنگید تسلیم می شوم به دلیلی که نمی توان فهمید
از هر کسی که برنجم تو آن کسی که هیچ به هیج بهانه و حرفی ازتو نمی توان رنجید
گفتی گناه گر چه بزرگ است ، می بخشم جز کفر را که زهیچ کس نمی توان بخشید
من هیچـم و تویی که همه بودنـم هستـی تو آن که با تو زهیچ کس نمی توان ترسید
****
در کجای آسمان پنهان شدی باید که پیدایت کنم
من قرار است عاشقت باشم ببین بگذار شیدایت کنم
روزها رفتند و اما در تمنای نگاهی از تو حیف
من کنون دیگر شده ام مجنون تو بگذار لیلایت کنم
***
حال من خوب است حال تو چطور؟ مال من بد نیست مال تو چطور؟
کو بذار فالت ببینه دخترو فال من عالیست فال تو چطور؟
ما دو انسان از دو سال پاکتی سال من شیر است سال تو چطور؟
دوستت دارم نوشتم حیف که دال من آبیست دال تو چطور؟
پشت خط این روزها بد مانده ام کال من بیزیست کال تو چطور؟
باید از این شهر آتش بال زد بال من چوبیست بال تو چطور؟
***
من تو را دارم چه غم دارم بس است تا تو را دارم چه کم دارم بس است
بی تو دنیا ازهوای زندگی خالی و با تو نفس را دم به دم دارم بس است
شعرها بسیار گفتم و دگر بسیار هم شعر موزون تا بگم دارم بس است
بی تو چی دارم؟ همه پوچی و با تو دو دنیا را به هم دارم بس است
کل دنیا هم به هم ریزد چه رنج من خدا را در دلم دارم بس است
***