به نام خدا
چند وقتی است که شخصی یا اشخاصی به جای نظر دادن ، به خودشان اجازه می دهند و به ناحق فحش و ناسزا می نویسند و من را متاسف می کنند .
حال روی صحبتم با این دسته افراد است:
((انسانیت و انسان بودن در نوشتن ناسزا به دیگران نیست، من لازم نمی بینم به این افراد جوابی بدهم اما دوست دارم چشمهایشان را بازتر کنند و این همه زود قضاوت نکنند. و بدانند خدایی بالای سرشان وجود دارد که شاهد رفتار و کردارشان است.))
هر که هستید خیلی مودبانه از شما می خواهم که لطفا دیگر مزاحم نشوید.
با تشکر محسن افروغ
بگذار تا همیشه
حقیر ترین غم ها
یا ناچیز ترین شادی های خود را به هم بگوییم...
این اعتماد ها
این همدلی باشکوه
هر دو حق و وظیفه ی عشق اند!
سلام محسن جان وبلاگ زیبایی داری امیدوارم موفق باشی و به منم سر بزنی و خوشحالم کنی...
واقعا برا اون دسته اشخاصی که گفتی متاسفم...
مراقب خوبی هات باش