به نام خدا
دوستان مهربانم سلام.
ممنونم از اینکه با نظرات و حرفهای محبت آمیزتان دلم را آرام و دستانم را برای نوشتن پر توان تر
می کنید.
شرمنده ام از اینکه مطالب جالبی برای خواندن ندارم و اینهایی نیز که گذاشتم دل نوشته هاییست که از تار و پود این سینه ی خسته بر می خیزد و بر صفحه ی سفید کاغذ می نشیند.
دلم را به وسعت بی کران آسمانها می بخشم و می دانم که بودن شما در کنار من همچون ستاره هاییست که سقف تاریک شبم را چراغانی می کنند.
ای یاران همراه از صمیم قلب می گویم از همگی شما سپاسگزارم و ممنونم که مرا به بودن تشویق کردید.
در پناه خداوند سالم و شاد و خوشبخت روزگار بگذرانید.
تا سلامی دیگر بدرود.
سلام
امیدوارم اولین کسی باشم که سر می زنم. میشه پست بعدی مطلبی شاد باشه.
وبلاگم رو فراموش کنید. اون هم زخمی بود به دل و من بریدمش.
خداحافظ
سلام
خواهش بابا کاری نکردیم....انجام وظیفه بود...